Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

mówić sobie po imieniu

  • 1 imię

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch > imię

  • 2 rzecz

    rzecz [ʒɛʧ̑] f
    1) ( przedmiot) Sache f, Gegenstand m
    2) \rzeczy Pl ( mienie, bagaż) Sachen fPl
    \rzeczy osobiste persönliche Sachen
    czy to pańskie \rzeczy? sind das Ihre Sachen?
    3) ( sprawa) Angelegenheit f
    to nie moja \rzecz das ist nicht meine Angelegenheit
    znać się na \rzeczy sein Handwerk verstehen, Bescheid wissen
    przystępować do \rzeczy zur Sache kommen
    mówić do \rzeczy vernünftig [ lub sachlich] reden
    mówić od \rzeczy dummes Zeug [ lub Unsinn] reden, wirr reden
    ogólnie \rzecz biorąc im Allgemeinen, im Großen und Ganzen
    \rzecz jasna... ganz klar...
    on jest do \rzeczy er ist in Ordnung
    co to ma do \rzeczy? was hat das damit zu tun?
    to nie ma nic do \rzeczy das tut nichts zur Sache
    zbiórka na \rzecz... Sammlung f zugunsten [ lub zu Gunsten] +gen...
    nazywać \rzeczy po imieniu die Dinge beim Namen nennen
    w gruncie \rzeczy im Grunde genommen
    nie jest \rzeczą przypadku, że... es ist kein Zufall, dass...
    \rzecz w tym, że... es geht [ lub handelt sich] darum, dass...
    to \rzecz gustu das ist Geschmack[s]sache
    to zmienia postać \rzeczy so sieht das Ganze völlig anders aus
    4) ( fakt) Tatsache f
    kolej \rzeczy der Lauf der Dinge
    siłą \rzeczy notgedrungen
    ładne \rzeczy! das ist ja ein Ding! ( fam)
    wielkie mi \rzeczy! ( iron) na, und!, ach, was!
    5) filoz Ding nt
    \rzecz sama w sobie das Ding an sich

    Nowy słownik polsko-niemiecki > rzecz

См. также в других словарях:

  • mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

  • tykać — I → tknąć II ndk I, tykaćka, tykaćają, tykaćał rzad. tyknąć dk Va, tykaćnie, tykaćnął, tykaćnęła, tykaćnąwszy «o niektórych mechanizmach, najczęściej o zegarze: będąc w ruchu, funkcjonując wydawać charakterystyczny, miarowy, powtarzający się… …   Słownik języka polskiego

  • tykać się — I – tknąć się {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co w zn. 1.: Nie tykajcie się tego, bo będzie nieszczęście. Czego się tknęła, wszystko leciało jej z rąk; w zn. 2.: Pies by się tego nie tknął. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tykać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …   Słownik języka polskiego

  • Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

  • imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …   Słownik języka polskiego

  • Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

  • Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»